Epilepsja - zwykła choroba o niezwykłych objawach
”Dzieci i zegarki nie można stale nakręcać, trzeba im dać też czas do chodzenia…”
-Jean Paul Sante
Definicja epilepsji.
”Padaczka inaczej zwana epilepsją od czasownika ἐπιλαμβάνειν (epilēpsía) oznaczającego w klasycznym języku greckim „chwytać, posiadać lub być dotkniętym” jest przewlekłym zaburzeniem neurologicznym, które objawia się częstymi napadami padaczkowymi. Napad padaczkowy zaś jest wyrazem przejściowych zaburzeń czynności mózgu, polegających na nadmiernych i gwałtownych, samorzutnych wyładowaniach bioelektrycznych w komórkach nerwowych. Napady są epizodami o różnym nasileniu, od krótkich i prawie niezauważalnych po długie, silne wstrząsy. Napady powtarzają się i nie mają bezpośredniej przyczyny, natomiast napady pojawiające się na skutek konkretnej przyczyny nie muszą wiązać się z tą chorobą”( Kalliopi S, Diamantis A. Hallmarks in the history of epilepsy: epilepsy in antiquity.) Według danych statystycznych na epilepsję cierpi około 65 milionów ludzi na całym świecie, z czego 80 procent z nich choruje w krajach rozwijających się. W większości przypadków przyczyna choroby jest nieznana. Nie oznacza to jednak, że nie możemy określić ogólnych przyczyn powstania choroby. Możemy mówić o przynajmniej kilku przyczynach powstania, są to między innymi: udar mózgu czy guzy mózgu różnego pochodzenia, możemy również mówić o atakach padaczkowych występujących podczas nadmiernej, i nieprawidłowej aktywności komórek nerwowych kory mózgu występujące na skutek przyjmowania środków psychoaktywnych, narkotyków czy nadużywania alkoholu.
Napady padaczkowe.
Medycyna opisuje ok. 70 rodzajów napadów padaczkowych. Najczęściej występujących, bo aż u 60 procent populacji są napady drgawkowe. Drugimi najczęściej opisywanymi napadami są napady bezdrgawkowe objawiające się krótkotrwałą utratą świadomości na ok. 10 sek. występują aż u 40 procent chorych. Podczas tych napadów u chorego może nastąpić mimowolne popuszczenie moczu bądź kału.
Jak reagować podczas napadu?
Przede wszystkim zachowaj spokój. Większość napadów ustępuje samoistnie w ciągu 2-3 minut, Jeżeli chory znajduje się w miejscu niebezpiecznym (np. na ulicy) zapewnij mu bezpieczeństwo. Ułóż chorego na boku - taka pozycja chroni przed zakrztuszeniem się. Nigdy nie wkładaj choremu żadnych przedmiotów do ust - to nie pomaga, a może być szkodliwe! Po napadzie zostań przy chorym tak długo, aż jego stan wróci do normy. Sen po napadzie jest zjawiskiem naturalnym i korzystnym dla chorego. Zawiadom Pogotowie Ratunkowe, jeżeli napad przedłuża się powyżej 7-10 min., Jeżeli napad ustąpił, a chory jest przewlekle leczony, nie ma takiej potrzeby.
Co wiemy już o padaczce? Kilka pytań i odpowiedzi, które pomogą zrozumieć nam tą chorobę.
Padaczka nie jest zaraźliwa.
Prawda: nie można "złapać" padaczki od chorej osoby.
Padaczka jest objawem choroby umysłowej.
Fałsz: mimo, że padaczka ma swoje źródło w mózgu, nie jest chorobą umysłową.
Wszyscy chorzy na padaczkę mają takie same objawy choroby.
Fałsz: napady mogą przyjmować bardzo zróżnicowane formy - od krótkich napadów nieświadomości do złożonych napadów trwających 2-3 min.
Prawie każdy człowiek może mieć napad padaczki z różnych powodów.
Prawda: każdy może mieć objawy napadu padaczkowego i może to być spowodowane różnymi czynnikami - m.in.: narkotykami, alkoholem, brakiem snu, wyczerpaniem
Niektóre napady mogą trwać kilka sekund i być niezauważalne dla innych.
Prawda: niektórzy chorzy (zazwyczaj dzieci) mogą mieć tzw. napady nieświadomości trwające zaledwie kilka sekund
Większość zachorowań można wyleczyć za pomocą środków farmakologicznych.
Prawda: około 70% pacjentów pod stałym nadzorem lekarza może wyjść z choroby dzięki lekom przeciwpadaczkowym.
Raz zaczęte leczenie farmakologiczne musi trwać przez całe życie.
Fałsz: około połowy pacjentów leczonych lekami przeciwpadaczkowymi może po jakimś czasie odstawić leczenie.
Zwiększenie dawki leków przeciwpadaczkowych, zwiększa ryzyko wystąpienia skutków ubocznych.
Prawda: zwiększona dawka leków podwyższa zagrożenie wystąpienia skutków ubocznych
Niektórzy chorzy potrafią zapobiegać atakom poprzez nauczone działania psychologiczne?
Prawda: bardzo mała liczba pacjentów jest w stanie zapobiegać atakom, lub przerwać atak poprzez użycie różnych psychologicznych metod np.: zmiana myśli, uczuć, zachowania.
Nie ma potrzeby przyjmowania leków, gdy ataki padaczkowe się nie powtarzają?
Prawda: jeżeli przez dłuższy okres stosowania leków widać poprawę zdrowia, można spróbować zmniejszyć dawkę, a nawet stopniowo odstawić leczenie.
Opracowała: Agnieszka Topór
Przydatne linki
http://www.padaczka.pl/index.php?menu=faq
http://www.padaczka.pl/
http://bazy.ngo.pl/search/info.asp?id=167
Http: //www.Padaczka.Net/pub-poradnik-dla-pacjentow.Aspx